De zoektocht
Toen ik lang geleden, zeg 25 jaar geleden, begon met mijn zoektocht naar het ‘leven in mij‘ had ik eerlijk gezegd geen idee. Jaren van therapie zaten er al op en toch kreeg ik een burn-out van hier tot Tokyo. Echt niet een beetje overspannen, nee alles was opgebrand. Compleet, tot de bodem.
Die jaren van therapie hadden me niet laten zien waar het over ging. Niet dat het verspilde tijd was, dat geloof ik niet. Maar ik dacht in die tijd dat ik echt een probleem had. Ik geloofde dat ik niet goed genoeg was, dat anderen de schuld waren van mijn pijn en dat ik dingen moest leren. Dingen als ‘grenzen trekken’, ‘conflicten durven aangaan’ en ‘mezelf zijn’. Dus daar oefende ik hard op.
Hoogste prioriteit
Pas jaaaaren later, toen ik begon met het Clarity Proces van Jeru Kabbal, begon ik een beetje een idee te krijgen waar het over ging. Dit leven. Ik had me dan ook bij de allereerste workshop voorgenomen dat mijn hoogste prioriteit was ‘van mezelf leren houden‘. Mijn therapeut vond het maar niets, toen ik haar uitlegde dat ik van mijn Onbewuste deel, mijn Vierjarige deel, wilde leren houden. Ik begrijp eigenlijk nog steeds niet waarom. Ze zat ‘nee schuddend’ te luisteren. Dat was het moment dat ik haar losliet.
Wat mij betreft had ik het bij het juiste eind. Mijn tocht begon daar pas echt en is nog lang niet afgelopen. Van jezelf houden is het hoogste dat je jezelf kan geven. Daar begint het allemaal. En dan bedoel ik niet in een ‘needy way’. Zoals ‘ik koop deze prachtige jurk, want ik ben het waard’. Nee, niet op die manier. Maar op de manier van onvoorwaardelijke liefde aan jezelf voor hoe je nu bent. Op de manier van moeder aan haar kind.
Eindelijk ontspannen
Dat was best een zoektocht. Eerlijk is eerlijk. De mind blijft toch zeggen dat je ‘niet ok bent zoals je bent’. Dat is haar job. Maar het is niet de waarheid. Je bent goed zoals je bent. Je mag eindelijk ontspannen. Er hoeft niets, maar dan ook niets te veranderen. Heb jezelf lief, met alles dat je in je hebt. (En mocht er vanuit hier verandering plaatsvinden, heb dat dan weer lief :o)).
En die liefde heb je, ben je. Dit is waar het allemaal om gaat, het leven. Het is heerlijk om mezelf lief te hebben , met alles er op en er aan. Met alle boosheid, blijheid, geluk, paniek, al het verdriet. Het is allemaal het leven. Het is een vorm van levensenergie die door me heen stroomt. Ik heb geen ander meer nodig om mij liefde te geven. Wat een geschenk aan mezelf én de wereld! Daar kan geen jurk tegenop :o)
Hanneke